Begin reclame
In de tweede helft van de negentiende eeuw in Nederland werd de reclame steeds belangrijker. Maar het was niet iets nieuws, door de middeleeuwen was reclame al in de samenleving geschoven. Bedrijven wilden steeds meer gaan adverteren,  meer ondernemers zagen wat het nut had van marketing. Ook was het handig om de afnemers die niet in de buurt van het desbetreffende bedrijf wonen te bereiken. Rond 1926 maakte het niet uit hoe advertenties eruit zouden zien. In die tijd was er maar één principe ; opvallen tegen elke prijs en dat gebeurde. Eind van deze eeuw werden de reclame steeds beschaafder , reclame had de persoon steeds meer te vertellen.

Crisis
Aan het eind van de jaren dertig kwam ook de crisis in de reclamewereld aanbod. Mensen bij reclamebureaus zagen dit als een uitdaging.In de crisis jaren werd er ook duidelijk dat zonder reclame de economie veel stroever zou functioneren.Na de tweede wereldoorlog moest de economie zich weer gaan herstellen. Ook de reclamebedrijven werden opnieuw opgebouwd maar er kwam geen vernieuwing bij de reclame. In de media werd er rond 1950 censuur toegepast wat ook al in 1924 gebeurden.

Andere kijk
In de jaren zestig gingen de reclamebureaus met een andere kijk naar de consumenten kijken. Ze gingen steeds vaker de reclame op de jeugd richten van toen. Er ontstond een hele nieuwe media.  Ook een nieuwe generatie gingen bij reclamebureaus, er kwam een hele nieuwe kijk op alles wat met reclame te maken heeft.

In de jaren 1960-1975 werden in de reclame ook meer Amerikaanse invloeden gebruikt.  Er kwam een nieuwe media in deze tijd; de televisie. Op 6 november 1964 werd de omroep stichting TROS gepresenteerd. Als de eerste STER- spots op tv verschijnen zijn we alweer 3 jaar verder.  Maar de reclame kwam op tafel te liggen, er was veel kritiek. Mensen hadden niet veel waardering voor de reclame. Reclames interesseerden mensen niet meer helemaal.

In de jaren negentig was er de doorbaak van de commerciële tv. Producten werden steeds meer overdreven gepresenteerd waardoor mensen gingen verlangen naar de beginjaren van de reclame. In de jaren negentig gingen mensen van reclamebureaus minder geordend denken. Het motto was ; gewoon doen.  Naast mooie reclames kwamen er ook meer heftige reclames, reclames met een doel om mensen iets bij te brengen.